Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
sitəncəx’ — (Qax) zarafatçı, zarafatcıl … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
həzlgu — ə. və f. zarafatçı, lağçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tənnaz — ə. 1) zarafatçı, zarafatcıl; 2) məsxərəçi, istehzaçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ayıoynadan — is. köhn. 1. Keçmişdə ayı oynadıb pul yığmaqla məşğul olan adam. 2. məc. Məsxərəçi, zarafatçı, oyunbaz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baməzə — sif. <fars.> 1. Məzəli, dadlı. 2. Zarafatçı, lətifəçi, məzəli. O çox baməzə qoca idi, zarafat etməyi və lətifə söyləməyi çox sevirdi. M. S. O.. Onun adı <Xəlil> idi, özü də baməzə oğlanlardan biri idi. «Kirpi» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
damaqlı — sif. Zarafatçı, məzəli, əhvallı, kefcil, həmişə şən, xoştəbiət, xoşsöhbət, xoşəhval. Bizə tərəf gələn bir faytonda bir damaqlı oğlan, yanında başına minarə boyda şlyapa qoymuş sarısaçlı qız yanımdan yel kimi ötdü. Ə. H.. . . Tanış faytonçumuz var … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hənəkçi — sif. Zarafat sevən, zarafatçı, zarafatcıl. Hənəkçi oğlan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kələkbaz — sif. 1. Hiyləgər, bic, fəndgir, fırıldaqçı. Qış dolanar, yaz olar; Göldə ördək, qaz olar; Hər nə desən qıza de; Gəlin kələkbaz olar. (Bayatı). <Qarı Haşimiyə:> İndi ki <Məcnun> kələkbaz kor kimi bizim obaya gəlir, sən də hiyləyə hiylə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lətifəçi — is. Lətifə söyləməkdə mahir olan, gözəl lətifələr danışan; zarafatçı. Çox razıyam, siz həm gözəl, həm də çox mahir bir lətifəçisiniz. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zarafatcıl — bax zarafatçı. Bir küncdə oturub siqar çəkən üzügülər, zarafatcıl Məmməd İsmayılov Hüseyni yaxşı tanıyır. . S. R.. Qaradinməz, öz qabığından çıxmayan, tərs Bədir depoda hamının tanıdığı, deyib güldüyü, dost olduğu zarafatcıl bir adam idi. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
